දෙනුවර මින් පසූ එක නුවරක් මෙනි
ඔබෙ හදවත මා හදෙහි සෙවනැල්ලකි…
යලි හෙට දිනයෙත් අපි හමුවන්නෙමු..
අපි සක්විති රජ කිරුලු පැලැන්දෙමු..
ලින්තොට ගංතොට ආදි තැනේයා..
මල් මඳ බිසවුනි ඔබ හමුවූවා…
සෙනෙහස් අරුණළු කිරණ ගෙනාවා..
නොදනිමි ඔබ මගෙ හදවෙත ආවා….
දැහැනකි ඔබ මගෙ හදවත බන්ඳන…
සෙනෙහස මිතුරෙකි දුක් ගිනි සින්ඳන..
දිනයක් එළබෙනු ඇත මන නන්දන…
අසුමිය මල් මත සිරිකත කැන්දන…….
තට්ට තනියම හිතූ මනාපෙට පාලනය කරන්නට ගොස් අවතැන්ව තිබූ …. නිබඳවම කඳුලු ගංගා පිටාර යාමෙන් ගංවතුර ඇතිවූ හිතුවක්කාරකම නැමැති ආණ්ඩුව ඒකාධිපති පාලනයක් ගෙනගිය.. හතර වටේම ලොකයෙන් නිතරම ආර්ථික සම්දාදක පැනවූ… කොටින්ම කියනවනම් මටම රජ පුටුව එපාවූ මගේ කාලකන්නි නුවර…
එක කාලයක් තිබ්බා එ නුවරට ආපු ආපු එකා තුහ්… නොදකින්.. කියල කෙල ගහල ගියපු.. එ කෙල ගඳ නිසාම අපිරිසිදු උන මගේ නුවර… එපා…. මට මේක ඇති වෙලා.. කියල මම දාල යන්න හදනකොට අම්මයි තාත්තයි අක්කයි මාව හිර කරගෙන “.. ඒයි මෝඩයා.. ඉගෙනගනින් පාලනය… පාලනය බිඳවැටුනම දාල යන එකද ……………………….” කිවෙත් මෙ නුවරම ඉදගෙන.හැම උදේකම ඉර පායනකල් එ දවස් වල මම බලාගෙන හිටියා වෙන දේකට නෙවෙයි මගෙ නුවරට එලිය ටිකක් වැටෙයි කියල.. පුස් ගඳ යන්න. ඒත් ඒක එහෙම උනේ නෑ. ඉර එළිය වැටුනට මගෙ නුවර අඳුරු වලාවකින් හැම වෙලේකම වෙලිල තිබ්බේ.. කාලය ගෙවෙන්න ගෙවෙන්න මගෙ නුවර අඳුරු උනා..
මට මගේ ජීවිතයේ වටිනාම දවස උදා උනේ මෙ අතර දවසක… වෙනත් රාජධානියක මහේෂාක්‍ය ලීලාවෙන් වැජබෙන රැජිනක් මගෙ නෙත් දෙකෙන් දැක්ක… ඒ දවසට පස්සෙ මගේ නුවරට ආලෝකය එන්න පටන් ගත්තා… දෙවියනේ…..මගේ බංකොලොත් නුවර හිතුවක්කාර පාලකයා වූ මම, මම ලෙසම ශක්තිමත් වී ආයෙමත් ඉපදුනා. මේ මාසෙ 4 වෙනිදට වසරක් ගෙවෙනවා මගේ නුවරට ඇගේ නුවර පහස ලැබිලා..
මැණිකේ…..,
සෝමතිලක ජයමහ මීට වසර ගනනාවකට පෙර ගැයූ.. පුණ්‍යා මහත්මිය අකුරු කල මේ ගීතය මගේ ජිවිතේ කතාවදැයි මට හිතෙනවා.ඔබ වෙනුවෙන් වසරේ මුල්ම ලිපිය ලියන්න හිතුවේ . මගේ ජිවිතේ මගේ මවට සේම ඉහලම ස්ථානයක් ඔබට මා ලබාදී ඇති නිසාවෙනි…
“දිනයක් එළබෙනු ඇත මන නන්දන…
අසුමිය මල් මත සිරිකත කැන්දන…….”
මේ දිනය එලබෙන තෙක් මා බලසිටින්නේ නොඉවසිල්ලෙන්…..
කොල්ලෝ උඔට මටත් වඩා පිස්සු වගේ පෙනෙන්නේ....?
ReplyDeleteසිරා පද පෙල. උඔට තව තවත් මෙවැනිම කවි සිතුවිලි පහල වේවා!
ඕන් මටත් දවසක කවි කෑල්ලක් ලියල ගන්න පුළුවං නේද?
උඔලයි love එකට ජයෙන් ජය පතමි හදවතින්ම.